Przejdź do zawartości

Blanche Bingley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blanche Bingley
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1863
Londyn

Data śmierci

6 sierpnia 1946

Gra

praworęczna

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1886, 1889, 1894, 1897, 1899, 1900)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1899, 1906)

Blanche Bingley, zamężna Hillyard (ur. 3 listopada 1863 w Londynie, zm. 6 sierpnia 1946) – brytyjska tenisistka, sześciokrotna zwyciężczyni Wimbledonu w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Grała w tenisa w klubie sportowym z londyńskiej dzielnicy Ealing – Ealing Lawn Tennis & Archery Club. W 1884 uczestniczyła w inauguracyjnym turnieju wimbledońskim kobiet, dochodząc do półfinału. Rok później wygrała rywalizację pretendentek (tzw. All Comers) i stanęła do walki z broniącą tytułu Maud Watson, jednak właściwy finał (challenge round) przegrała 1:6, 5:7. Pierwsze zwycięstwo wimbledońskie w grze pojedynczej odniosła w 1886, rewanżując się Watson 6:3, 6:3. W kolejnych latach wielokrotnie występowała w meczach finałowych, przystępując do nich albo jako obrończyni tytułu, albo zwyciężczyni turnieju pretendentek. Zwycięstw w grze pojedynczej odniosła łącznie sześć, siedmiokrotnie kończyła mecz finałowy jako pokonana[1]. Pięciokrotnie lepsza od niej w finale okazywała się Lottie Dod (najmłodsza mistrzyni Wimbledonu w 1887). Od 1888 występowała pod nazwiskiem małżeńskim Hillyard (mąż George Hillyard pełnił w latach 1907–1924 funkcję sekretarza All England Lawn Tennis & Crocquet Club, organizatora turnieju wimbledońskiego).

Ostatni finał w grze pojedynczej osiągnęła w wieku 38 lat, w 1901. Starty kontynuowała w kolejnych latach, jeszcze w 1906 wygrywając (po raz drugi w karierze po 1899) grę podwójną. Ostatni raz uczestniczyła w Wimbledonie w 1912. Z powodzeniem startowała także w turniejach poza Anglią, wygrywając trzykrotnie międzynarodowe mistrzostwa Irlandii (1888, 1894, 1897) i dwukrotnie międzynarodowe mistrzostwa Niemiec (1897, 1900).

W 2013 roku została przyjęta do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Osiągnięcia w turnieju wimbledońskim

[edytuj | edytuj kod]
  • gra pojedyncza
    • zwycięstwa 1886, 1889, 1894, 1897, 1899, 1900
    • finały 1885, 1887, 1888, 1891, 1892, 1893, 1901
  • gra podwójna
    • zwycięstwa 1899, 1906
Finały Wimbledonu w grze pojedynczej
  • 1885 1:6, 5:7 z Maud Wilson
  • 1886 6:3, 6:3 z Maud Wilson
  • 1887 2:6, 0:6 z Charlotte Dod
  • 1888 3:6, 3:6 z Charlotte Dod
  • 1889 4:6, 8:6, 6:4 z Leną Rice
  • 1891 2:6, 1:6 z Charlotte Dod
  • 1892 1:6, 1:6 z Charlotte Dod
  • 1893 8:6, 1:6, 4:6 z Charlotte Dod
  • 1894 6:1, 6:1 z Edith Austin
  • 1897 5:7, 7:5, 6:2 z Charlotte Cooper (później zamężna Sterry)
  • 1899 6:2, 6:3 z Charlotte Cooper
  • 1900 4:6, 6:4, 6:4 z Charlotte Cooper
  • 1901 2:6, 2:6 z Charlotte Cooper-Sterry

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Dutkowski, Boska Zuzanna, [w:] Jan Lis (red.), T – jak tenis, wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979, s. 78.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]